Het valt mij op dat ik steeds meer drempels tegenkom.
Letterlijk dan, het gaat in deze blog over verkeersdrempels. De definitie is als volgt: “een infrastructurele aanpassing die ervoor moet zorgen dat de snelheid van het gemotoriseerde verkeer wordt gematigd”, aldus Wikipedia.
Als verkeersdeelnemer en zeker ook als verkeerskundige stel ik vraagtekens bij het effect van de m.i. toegenomen bedrempeling in zowel binnen als buiten de bebouwde kom. Ook stel ik de technische uitvoering van de drempels ter discussie. Even terug naar Wikipedia: “de standaarduitvoering is een lengteprofiel in sinusvorm met een lengte van 4.80 meter, de hoogte bedraagt 8 tot 12 centimeter”.
Vanuit verkeersveiligheidsoogpunt is er dus de noodzaak de rijsnelheid te matigen. Daar waar een drempel is aangelegd zal dat in veel gevallen ter plekke wel enig effect hebben. Helaas gaat het gas er weer op direct na die “irritante” drempel. Dit geldt met name voor de prefab drempels. Die schieten als paddenstoelen de grond uit. De aanleg is simpel, het effect ter plekke is enorm en wat er in de aanloop naar en na de hobbel gebeurt dat is te raden. Remmen, optrekken, ergernis, ik zeg even niets over milieueffecten, hulpdiensten, busmaatschappijen en auto’s met versleten schokdempers. Ook is het verbazend dat wegbeheerders drempels uit de lucht laten vallen. Leg de drempel aan op conflictpunten en niet op rechtstanden. Maar ja een kruispunt reconstrueren is nu eenmaal duurder dan op een rechtstand aan de slag te gaan. Ook wordt onvoldoende naar de verkeersstuctuur eromheen wordt gekeken. Verschuivingen van verkeersstromen door kernen waar drempelvrij gereden kan worden, gat in de markt voor navigatiesystemen.
DREMPELPLAN PER WOONKERN
Kortom gemeenten, maak eens een drempelplan per woonkern. Begin maar met het kaartje waar de verkeersdrempels zijn aangelegd, misschien zijn er wel drempels over…..